top of page
xenos_vag_001.jpg

Γεννήθηκα στο Βόλο τον Οκτώβριο του 1958.

Με την φωτογραφία ασχολούμαι από το 2008.

Η φωτογραφία ήρθε σε μένα και εγώ πήγα σ αυτή από συγκυρίες και συμπτώσεις.
Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι πίσω από τον ήχο του κλείστρου, το πάγωμα της χρόνου σε εικόνα, δεν είναι μόνο χίλιες λέξεις όπως λέγεται.

 

«Φόρεσα» τον τίτλο φωτογράφος, όπως όλοι, δεν ξέρω αν ο τίτλος μ αποδέχεται  ακόμη και αν τον αξίζω …

 

Ένας ολόκληρος κόσμος. Μια τέχνη. Όπως πάντοτε τα μέσα και η τεχνολογία, έδιναν την ευκολία στην έμπνευση. Την δυνατότητα για ένα βήμα πιο πέρα.


Σήμερα κανείς μπορεί να ονομάσει την φωτογραφία μια ολόκληρη επιστήμη.
Φωτο-γραφία … γράφω με το φως, η αρχή και το τέλος, η ιδέα και το αποτέλεσμα.
Πίσω κρύβει, επιστήμες τόσες, φυσική μαθηματικά, αστρονομία, μετεωρολογία, βιολογία, μηχανική, ηλεκτρονική και πόσα ακόμα.

Είναι όλα αυτά….πιστεύω ναι …ακόμα και να τα αποστρέφεται κάνεις …είναι όλα αυτά.

Το υλικό που τα κάνει ένα είναι το πάθος… η ξεχωριστή ματιά, το συναίσθημα που ζεις και που αποπνέει κάθε δημιούργημα.

 

Η φωτογραφία είναι συνοδοιπόρος της κάθε μέρας, εκφραστής συναισθημάτων, κίνητρο να πάς ακόμη πιο πέρα και σαν άνθρωπος και σαν φωτογράφος. Συντροφιά στη χαρά και στη λύπη, αιτία να γνωρίζεις κάθε μέρα κάτι νέο, να γνωρίζεις ανθρώπους και να μοιράζεσαι εμπειρίες,

Αυτό που καταφέρνει η φωτογραφία – και είναι το σημαντικότερο για μένα – εκτός του ότι αποτυπώνει το παρελθόν και το κάνει μέλλον, είναι ότι δεν έχει ηλικία, δεν φαίνεται να περνάει ο χρόνος, δεν ορίζει αν είσαι νέος βιολογικά. Σε κάνει να αισθάνεσαι πάντα νέος.

 

Μ αυτό το μίγμα, καθημερινά κάνεις βήματα εξερεύνησης και ανησυχίας, είναι σκαλοπάτι για το επόμενο και πρόκληση για το καλλίτερο. Η αναζήτηση  και η φωτογραφική περιπέτεια να είναι διαρκής …

created by vagelis xenos
powerd by wix.com

I was born in Volos in October of 1958.

 

I have been working with photography since 2008.

 

Photography came to me, and I went to it, out of circumstances and coincidences. I could never have imagined that behind the sound of the shutter, the freezing of time in an image, is not just "more than a thousand words", as the saying goes.

 

I "wore" the title of photographer, like everyone. I do not know if I accept, or even deserve it.

 

An entire world. Αn art. Αlways the medium facilitated the inspiration and the possibility for a step further. 

 

Today, one can call photography a whole science. Φωτο-γραφία … I write with light, the beginning and the end, the idea and the result. Behind it hide so many sciences: physics, mathematics, astronomy, meteorology, biology, engineering, electronics and much more.

 

It is all that ... I believe ... even if one hates them ... it is all that.

 

The ingredient that makes them one is the passion ... the special look, the feeling that you live, that every creation exudes.

 

Photography is a companion of every day, an exponent of emotions, a motivation to go even further as a person and as a photographer. Companionship in joy and in sorrow, reason to know something new every day, to know people and to share experiences. 

What photography does - and it's most important to me - apart from capturing the past and making it the future, is that it has no age, it does not seem as if time passes, it does not determine whether you are biologically young. It always makes you feel young.

 

With this mixture you take steps of exploration and anxiety every day; it is a stepping stone toward the next, and a challenge for the best.

The photographic adventure and the search, to be continuous…

about 

bottom of page